THE ENLIGHTENMENT

The blue sky
Encircles me
My ego enervate
In enigmatic ectasy
And ethereal love;
Like clouds;
Pour into my heart...
My mind,
Abounds with agony
But my eyes;
Fill with tears of passion-

I become a pipal
Tree drenched in rain
And my thousand leaves
Shiver in its pain
I hear the temple bells
Deep inside my soul
And ; I feel
I am awake -
After a moment,
Or;
After a thousand lives...

സ്വാതന്ത്ര്യം -ഇപ്പോഴും പറഞ്ഞു പഴകിയ സ്വപ്നം...

സ്വാതന്ത്ര്യം ...


നിന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യം
നിരത്തുവക്കില്‍
നിരങ്ങി നീങ്ങുന്ന
പുഴുവിനൊപ്പമാണ് ;
കടന്നു പോകുന്ന
ഏതു വണ്ടിയ്ക്കും
ഞെരിച്ചമര്‍ത്തി
രസിച്ചു പറന്നു
പോകാനാവുന്ന
സ്വാതന്ത്ര്യം ...

'ഞാന്‍' വീണുടയുമ്പോള്‍...
(1)
എന്റെ
ഹൃദയത്തില്‍ നിന്നും
എന്റെ
ദൈവത്തിന്റെ
ചോര വാര്‍ന്നുവോ ?

(2)

നിറയുന്ന
ശൂന്യതയില്‍
നീറുന്ന
ശ്വാസത്തില്‍
പിടയുന്നത്
എന്റെ;
ദൈവത്തിന്റെ;
പുഞ്ചിരിയോ?

(3 )

ഞാന്‍ -
കടും ചോരയില്‍
ചിന്നി ചിതറിയപ്പോള്‍
പിടിവിട്ടു വീണ
പളുങ്ക് മണികളില്‍
വിറകൊണ്ടത്
എന്റെ ദൈവം
പറയാതെ വെച്ച
കവിതയോ?

(4 )
എന്റെ
ആത്മാവ്
നഗ്നമാകുന്നു
ഉടലുരുകി
ഒഴുകുമ്പോള്‍
ഉണര്‍ന്നു -
- യരുമുയിരിന്‍
ചിറകുകള്‍
മുള പൊട്ടുമ്പോള്‍
അവസാനത്തെ
തൂവലും
തളിര്‍ക്കുമ്പോള്‍
പൂമ്പൊടി പോലെ
സ്വതന്ത്രമാകുന്നത്
എന്റെ
ദൈവത്തിന്റെ
സ്വച്ചന്ദ
സംഗീതമോ?

FAITH IN FAKE

Moving mirages
Making mockeries
Organizing opinions -
Behind the facades
Barriers are still safe.

Below the sky
Blossoms shy away
Beneath the last traces of
Billowy greenery-

Moss-hidden paths
Mud - laden streams
Travels to underground
Traverses to unravel
The deep ; unconscious secret.

But here; -
Before the bulging bellies , -
Spoons and forks ,
Words, vying as if
To describe
To dismantle ... -
Feelings forgotten ;
Fallacy and flattery
Flashes and lashes
Fleshy and mushy
Bla blas and beliefs ; ...


At last -
Before the last
Feather fell ; -
The truth ; -
Truth had vanished ...

കഴിഞ്ഞ അവധിക്കാലത്ത് ; പോയ അദ്ധ്യയനവര്‍ഷം സമ്മാനിച്ച വേദനകളും ആകുലതകളും പിന്നെ പണ്ടേ പിന്തുടരുന്ന ചില ആശന്കകളും അങ്ങനെയങ്ങനെ അകെ വിഷമമായപ്പോള്‍ എഴുതിപ്പോയതാ... പക്ഷെ എവിടെയോ ഒരിറ്റ് സ്നേഹം,മനുഷ്യത്വം ,ഒക്കെ പുതിയ ഭാവങ്ങളില്‍ ആണെങ്കിലും തീര്‍ച്ചയായും ഓരോ കുഞ്ഞു മനസ്സിലും ഉണ്ടെന്നു തന്നെ ഞാന്‍ കരുതുന്നു...


ഒരു വരി ഒഴുകുമോ......?



ഒരേ വരകളിലൊതുങ്ങുവാന്‍
ഒരേ നിരയിലെഴുതുവാന്‍
ഒരുക്കിയൊതുക്കുമ്പോള്‍
ഒപ്പമുണങ്ങിക്കൊഴിഞ്ഞൊരാ
ഓമനച്ചിറകുകള്‍ക്ക് ...
മഷിയിലൊലിച്ച് പോയൊരാ
മയില്‍‌പ്പീലിവ൪ണ്ണങ്ങള്‍ക്ക്
ഇലപ്പച്ചയാല്‍
മോചനം കൊടുക്കുവാനാകാത്ത
പോറലുകള്‍ക്ക്
കണ്‍തുറക്കുവാനാകുമോ
ഒരിക്കലെങ്കിലും..?

ഒത്തിരി വളരുമ്പോള്‍
ഒക്കെ പഠിച്ചുയരുമ്പോള്‍
ചിരിച്ച് ചതിക്കുവാനും
ചതിച്ച് ചിരിക്കുവാനും
ചവിട്ടി കയറുവാനും
ചവിട്ടി മെതിക്കുവാനും
ചവിട്ടടി മറക്കുവാനും
കാണേണ്ടത് മാത്രം
കാണുവാനും
കേള്‍ക്കേണ്ടത് മാത്രം
കേള്‍ക്കുവാനും
കരള്‍
കല്ലാക്കുവാനും
കഴിയുമ്പോള്‍ -

ഇലച്ചീന്തില്‍
ചോരയുരുക്കിയൊഴിക്കുമ്പോഴും
ഇലത്തുടിപ്പിനെ
ചുടും വിഷത്താലെരിക്കുമ്പോഴും
ഇലത്താളമറിഞ്ഞവരെ
ചുടലപ്പറമ്പിലേയ്കൊരുക്കുമ്പൊഴും ;
ഇടം കണ്ണിട്ടൊളിക്കുവാ൯
ഇടുങ്ങിയ തന്നിടങ്ങള്‍
തുടുപ്പിച്ച്
പൊലിപ്പിക്കുവാ൯
ഇളകിയാടി മതിമറക്കുമ്പോള്‍ ,
അഴുക്കുകൂമ്പാരങ്ങള്‍
ആഴത്തിലൊളിപ്പിക്കുമ്പോള്‍
എന്തിനോടുമെപ്പോഴും
ഇങ്ങനെയും എങ്ങനെയും
ഇണങ്ങുവാന്‍
ശീലിപ്പിച്ച
പാ‌‌ഠങ്ങള്‍ക്ക്
പാഠഭേദങ്ങളായ്
പുതുചോദ്യങ്ങളെഴുതി-
-ച്ചേ൪ക്കുവാനാകുമോ ;
എപ്പൊഴെങ്കിലും...?
ഒരുത്തരം , -
ഒരുണ൪വാകുമോ
എപ്പൊഴെങ്കിലും ...?

വരള്‍ച്ചകള്‍ക്കിടയില്‍
വരകളും
നിരകളും

ഭേദിച്ച്
നിറഞ്ഞൊഴുകുമോ
വരികള്‍ ;
ഒരിയ്കലെങ്കിലും ... ?

(കവിതയോട്...)
വരൂ...



പ്രണയമെന്നിലേയ്ക്ക്
പ്രഭാതത്തില്‍
ഇളവെയിലിനൊപ്പം
അറിയാതെ പറന്നെത്തിയോ -
-രിളം മഴ പോലെ
ചൊരിയുമ്പോള്‍
അവളുടെ ഒഴുകുന്ന
മുടിയിഴകളില്‍ എന്നെ
തൊട്ടു തലോടുന്ന
കടല്‍ത്തിരകള്‍
ഞാന്‍ കണ്ടു
കണ്‍കളില്‍
ഒരു മഹാ സമുദ്രവും . . .
അവളുടെ സ്നേഹം
എന്നെയെരിയിക്കട്ടെ
എന്റെയാത്മാവില്‍
ചൂഴ്ന്നിറങ്ങി
ശ്വാസം മുട്ടിക്കട്ടെ;
അപ്പോഴെങ്ങ്കിലും
എന്റെ മനസ്സ്
അലയടങ്ങാതെ
മരവിച്ച് ഒടുങ്ങാതെ; ഒന്നു-
കരഞ്ഞലിയുമല്ലോ
വരൂ പ്രിയപ്പെട്ടവളെ ,
എന്നെ സ്നേഹിയ് ക്കൂ -
മുറിവേല്പിക്കൂ ;
അടങ്ങാത്ത,
അഗാധമാം
വേദനയിലെരിയിക്കൂ -
വരൂ......

അവശേഷിക്കുന്നത്.........



(1 )
എന്റെ വേദനകള്‍-
അവയെ ഞാന്‍ മണലാരണ്യങ്ങളില്‍
അലയുവാന്‍ വിടുകയാണ്
ദാഹിച്ചു വലയുമ്പോള്‍
അവ തിരികെ വന്നുകൊള്ളും

(2 )
എന്റെ വേദനകള്‍-
അവയെ ഞാന്‍ കടലുകളിലലിയുവാന്‍
ഒഴുക്കുകയാണ്
ഉപ്പുവെള്ളം തളര്‍ത്തുമ്പോള്‍
അവ തിരികെ വന്നുകൊള്ളും

(3 )
എന്റെ വേദനകള്‍-
അവയെ ഞാന്‍ മേഘങ്ങളെപ്പോലെ
സ്വാതന്ത്രമാക്കുകയാണ്
ചിറകു തളരുമ്പോള്‍
അവ തിരികെ വന്നുകൊള്ളും

(4 )
എന്റെ വേദനകള്‍-
അവയെ ഞാന്‍
മഞ്ഞുമലകളില്‍
തപസ്സിനയക്കുകയാണ്
ഓര്‍മ്മകളുണരുമ്പോള്‍
അവ തിരികെ വന്നുകൊള്ളും

പക്ഷെ ......
ദാഹിച്ച ഹൃദയവുമായി
ദഹിച്ച മനസ്സുമായി
തളര്‍ന്ന നാവുമായി
തരിച്ച ചിന്തകളുമായി;
കുഴഞ്ഞ ചിറകുമായവര്‍
തിരികെ വരുമ്പോള്‍...

ഒരു കാറ്റു പോലുമായി മാറാന്‍
കഴിയാതെ
മോഹങ്ങളുറഞ്ഞ
മഞ്ഞു മൂടിയ
സ്വപ്നങ്ങളുയി൪ത്തു പൊങ്ങിയ
പുല്‍നാമ്പുകളാകുമോ
എന്റേതെന്നു
പറയുവാ൯
പോലുമാകാതെ
ബാക്കിയാകുക ...?